donderdag 30 december 2010

Oliebollentocht 2010 “GEKKENWERK? met Video"

Fietsen naar Tilburg ..Gekkenwerk?
“GEKKENWERK” Riepen een aantal mensen in mijn omgeving.
Even naar Tilburg te rijden op de fiets om daar ook nog een toertocht te rijden. En dit in “winterse omstandigheden”en slecht berijdbare wegen.

Toch wat de Elfstedentocht is voor de meeste schaatsers…. is de oliebollentocht voor de velomobielen in combinatie met de rit heen en weer.

We zouden met een aantal fietsers naar Tilburg rijden vanuit (de Kop van) Noord_Holland.
Slaapplekken en begeleiding was allemaal aanwezig. Echter de weersomstandigheden deden er vele in NH er toe besluiten, niet heen te gaan. Zelf Gewikt, gewogen en gegaan.
OBT 2010 Gewoon in korte broek
Misschien een verstandige beslissing ?

Weet wel dat er bij mij ook een schrik moment was, Toen ik Hans van der Waal met zijn quest over de kop zag slaan. Dit was na de oliebollentocht toen we richting Oisterwijck reden naar onze overnachting plek. (het was op sommige plekken spekglad geworden) Het liep allemaal goed af, op een paar schrammen op de Quest na.

Op de heenweg alleen richting Ijsselstein. Overnacht bij Maarten Sneep en via Gorichem met 6 man naar Tilburg gereden, terug samen met Arnold in zijn alleweder.

Totaal 505 km. Gereden Het was zwaar maar te doen.
Hieronder de link naar de video en alles samengevat


donderdag 23 december 2010

Winterrit op ijs en weg. (met videolink ijsfietsen)

De wegen in Bergen (dorp)
Gisteren de hele middag op het ijs(selmeer) gefietst (zie ook de video link beneden) en vandaag een ritje van 100 km. naar Alkmaar via Bergen geheel op de weg gereden. De (achter)winterband bevalt prima makkelijk. Hij vreet zich makkelijk door de vele mengsels van sneeuw, zout en zand en bagger. Op ijs wil hij nog wel eens uitbreken maar stukken minder dan de kojak. Vandaag langs “Muis” haar huis (via grote sloot) naar Alkmaar.

Burgervlotbrug
Waarbij de brug van burgervlotbrug middels borden gestremd was, echter op de gok er naar toe gereden en fietsers die niet al te breed waren konden er makkelijk over. Er stond een snijdende Noorden wind en op de heen weg had ik een gemiddelde van 36 km/u (en dat op een winterband) Terug ben ik langs (de ruige weg)Juf Katje gereden, Bij Muis en Kat nog getoeterd maar waarschijnlijk liggen ze in winterslaap want er was weinig beweging rondom hun “nesten”.

Ruigweg (voorbij Katje)
Tegen de snijdende wind in, rijd het op de ruigweg heerlijk beschut. Langs deze lange weg staan aan beide kanten bomen zodat je aardig gang kunt houden.



De wegen waren prima te berijden en alleen in Bergen moest ik door een mengsel van sneeuw en zand maar met Quest (en winterband) ging dat prima.





dinsdag 21 december 2010

Quest (met winterband) op het ijsselmeer.

Sinds ik een Quest rij, heb ik mijn racefiets en mijn schaatsen aan de wilgen gehangen.

Wat rijd zo'n velomobiel toch heerlijk of het nu op de weg is of op het ijs. Geen last van zere (onder)rug, nek, schouders of van de kou. De afgelopen weken lijkt elke woon/werk rit wel een avontuur met steeds wisselende weersomstandigheden, Terwijl de collega bukfietsers ( bij ons op het werk) de woonwerk racefiets al verruild hebben voor de auto ga ik nog heerlijk met de Quest. Totaal geen last van de kou en anticiperend op het auto verkeer, want de fietspaden hier zijn niet altijd berijdbaar en rij dan op de weg waar normaal geen fietsers op mogen maar nu gedoogd worden, (zelfs door oom Agent).

Heb wel mijn Kojak achterband vervangen door de vredestein Black Panther. Wilde eigenlijk de Schwalbe snuw stud bestellen maar die is (bijna) niet meer te krijgen. De fiets specialist Verdoes in Den Helder heeft nog wel de importeur en de groothandel gebeld maar helaas. Dus bij deze fietsen speciaal zaak maar eens goed de vele ATB banden bekeken en de Black panther (wat een exotische namen voor zo'n band!) kwam het beste eruit. Deze band heeft een rijgedeelte met daar naast noppen. Rijd over de weg en het ijs uitstekend hard (gaat niet veel zwaarder dan de kojak) en breekt veel minder snel uit.

Vandaag weer voor de eerste keer op het ijsselmeer gefietst. Na de zware sneeuwbuien heeft het hierna letterlijk warm water geregend. Hierdoor is er weer "snel" zwart ijs. Bij de Hofmanhaven in Den Oever heeft de plaatselijke ijsbaan een ruime baan op het ijsselmeer uitgezet. Toch menig schaatser (ik zelf ook) zijn al verder het ijsselmeer op geweest. Het gaat zo makkelijk het fietsen op ijs (en die schaatsers maar ploeteren :) Rij op het ijs net zo hard als op de weg. Hoop dat dooi en sneeuw weg blijven, zodat we deze vakantie nog veel ijsplezier beleven.

maandag 13 december 2010

De Dijk

Afgelopen weekend was de maidentrip van Quest 454 van Jan Reus. De traditionele oproep van Kees van H. om met hem mee te rijden, leverde een aantal begeleiders op. In de blogs van Wim, Kees, Rob & Jan is deze rit afgelopen weekend al uitvoerig beschreven. Bij deze mijn inbreng met wat foto’s en video met name over …”De Dijk”


Woon zelf op het voormalig eiland Wieringen en elke dag moet ik wel over een dijk heen rijden. (Het zicht vanuit ons huis is ook een dijk” Een lang stuk verhoogd asfalt waar soms geen eind aan lijkt te komen. Lachend voor de wind er over heen en… krakend (als het tegen zit) er tegenin weer terug. Zomers …vaak last van de muggen en de stinkende dooie beesten (vooral meeuwen .. bij ons zeekippen genoemd) en s’winters de kou en de gladheid. Onze Robbedoes (Quest 386) kwam de man met de hamer ook tegen op deze L.E.L dijk, “al had hij halverwege de dijk een opleving omdat hij eerder was dan Wim “(zie video)

Tekort drinken en eten wil nog weleens de oorzaak wezen dat “het licht uit gaat” ..........

De dijk over .. Blik op oneindig en afgestompt de trappers in het rond jagen. En vergeten dat het lichaam ook brandstof nodig heeft. (Niks elektrisch…We trappen op piepers en brood)

Afgelopen weekend was het 8 graden boven 0, Toch “De dijk” zorgde ervoor dat de chillfactor stukken lager was. Een straffe wind en aan beide kanten hopen sneeuw en ijs zorgde ervoor dat de klappen van de hamer harder aan kwamen.

Toch blijft het een uitdaging om er overheen te rijden. Al gaat het met meerdere Quest-rijders toch wat makkelijker .





vrijdag 3 december 2010

Winter en Witte Quest



Net als vorig jaar krijgt de kop van Noord-Holland aardig wat sneeuw te verwerken. Een dik pak sneeuw en rijden met winterweer is voor een quest een behoorlijke uitdaging. Zeker als je een “witte” rijdt. Deze week was de woonwerk rit naar Den Helder elke dag weer een avontuur. Met temperaturen dik onder de 0 graden en met een stevige wind kwam dinsdag de chill factor op -15 graden uit. Collega bukkers vonden het maar niks en deden het met hun auto in een reistijd die ik ook met de fiets met plezier afleg De doorgaande wegen waren tot vandaag nog goed te berijden echter nu ligt er een dik pak sneeuw en kom ik er niet door heen met de quest. Maar goed ook want een witte quest valt nu eenmaal minder op in deze winterse wereld. Gelukkig vandaag vrij en hopen dat na het weekend de wegen weer beter te berijden zijn.

Want we gaan voor die oliebollentocht eind December in Tilburg.



zondag 28 november 2010

voorbereiding oliebollentocht & Zwarte Piet

Afgelopen weekend met de quest heen en weer Beverwijk (Installatiewerk) om daar de Sint als zwarte piet te ondersteunen. De temperatuur lag rond het nulpunt maar gelukkig was er weinig wind zodat het heerlijk fietsen was. Heen met de zon en terug in het donker. Een ritje van 140 km.
Als voorbereiding op de rit naar de oliebollentocht in Tilburg. De laatste weken alleen woon-werk in het donker gefietst en dan is rijden overdag toch een heel verschil. Het windscherm kon ik nu weer zonder problemen gebruiken . Echter door de kou liep alles stroever banden, spieren en kwam het gemiddelde rond 35 km/h uit. Van Koude voeten geen last dmv de overschoenen en het hoofd beschermd door de bivakmuts. Het Sinterklaasfeest was geslaagd (heb mijn gezicht toch nog maar even gewassen)

maandag 18 oktober 2010

Tijdrit L.E.L 2010 Video Keerpunt

Vandaag de afsluitende seizoen-tijdrit voor velomobielen en ligfietsen.. Lelystad – Enkhuizen _ Lelystad.. Ondanks het prachtige weer besloot ik niet mee te doen, een onwillige (spat)ader in mijn knieholte zou zich teveel opblazen (wordt over een paar maanden verwijderd). Het was een prachtige zonnige dag en met een rustig gangetje van 40 km/u ben ik naar het keerpunt bij Enkhuizen gefietst. Toen ik om 13:00 uur aan kwam was er nog niemand bij het keerpunt. Al gauw kwam Allert aan rijden, die eerst de opstaande drempel prepareerde (afvlakte met zand en tapijt) die voor het aquduct op het fietspad lag. Even later kwam ook brandweer-quest Theo aan rijden . De eerste die bij het keerpunt aan kwam was Ymte, waarbij Allert al zijn atletisch vermogen moest gebruiken om Ymte om te zetten. Rob Kaag volgde hem op en stond een tijd 2e in het (tussen) klassement.HIER STAAT DE LINK VAN DE VIDEO VAN HET KEERPUNT. Wat opviel was… dat er maar 1 velomobiel het keerpunt in een keer konden nemen. Ook veel ligfietsen konden niet in een keer om, (eentje reed ons zelf voorbij). Niet alle deelnemers wisten dat je via het fietspad aan kwam en via de B weg weer terug fietst en na het aquaduct weer het fietspad op moest om gevaarlijke situaties te vermijden. Gelukkig ging alles toch goed en heb ik van de meeste op het keerpunt een filmpje gemaakt . Wim zijn keerpunt miste ik vanwege een oud zeilschip wat op het aquaduct stil kwam te liggen.
Bij het omzetten van Wim moest men opletten dat zijn nieuwe staartstuk niet werd vast gepakt. Anders had hij zonder terug gereden :) .Ben voor de laatste rijder naar de start gereden, waar de uitslag en prijzen werden uitgedeeld.
Muis (Yvonne met haar roze quest) zat onder het kettingvet en werd bij de mannen ingedeeld :) maar …. Ze rijd als een vent maar is toch echt een vrouw. Proficiat Muis!! Organisatie bedankt ook Gerard (schoonheids foutje :) tot 2011.


maandag 4 oktober 2010

VIDEO Velomobieltreffen & krant


We wisten het, waren we allemaal maar zo knap als ASTRA. We stonden met zijn allen weer netjes opgelijnd maar ..... de (mannelijke)fotograaf had toch meer oog voor schoonheid. maar .... krant gehaald..... Hierbij de link naar de video over het velomobieltreffen naar fortkijkduin

zaterdag 2 oktober 2010

Velomobieltreffen (ligfiets) Noordholland


Het zit erop en is zeker voor herhaling vatbaar.
Ontvangst op de camping , 4 verschillende soorten soep, live muziek door Annie. Dia & Film Presentatie van rondje Ierland door Wim, Napraten met versnaperingen.
Napoleonroute gefietst, een unieke rondleiding op fort kijkduin. savonds Martje en haar band. al met al een uniek evenement ... Hartelijk dank aan alle vrijwilligers, organisatie en deelnemers die er een prachtig weekend van hebben gemaakt.
Hierbij de link naar de fotos van het treffen.

vrijdag 1 oktober 2010

"Ligfiets motor" ondersteuning?


Vandaag stond hier in het NHD (krant voor noord-holland) een "ligfiets" met behoorlijke ondersteuning. Deze maker zal behoorlijk trots wezen op zijn produkt. Maar toch is bij velomobiel.nl al wat eerder een soort gelijke produkt gemaakt en wat naar mijn mening er toch wat beter uit ziet, stukken zuiniger is en als motor door het leven gaat ;-)
Vele echte ligfietsers hebben in Dronten de "ligfiets motor" van Allert al bewonderd en onder deze link het artikel.

........Vandaag 1 oktober begint het velomobiel(ligfiets)treffen in noord-holland plaats genoeg om mee te doen en zeker morgen een prachtige tocht om een keer mee te doen. Mocht u deze velomobielen zien ..... ze rijden echt "zonder" ondersteuning" (: onder deze link het programma.

maandag 20 september 2010

Onderhoud trommel remmen. (tip Giessen!)


Dit regenachtige weekend wat onderhoud aan de quest. Eerst de (kleine)trommelremmen aangepakt, zelf verwachtte ik na rondje Ierland (met soms steile afdalingen) vrij vervuilde remmen. Echter na 6200 km. Intensief gebruik waren beide trommelremmen bijna niet vervuild. Dat viel mij mee want Kees vHattem had zijn grote remtrommels voor rondje Ierland onderhoud gegeven en deze waren toen al meer vervuild. Zal mij benieuwen hoe de grote remtrommels in Giessen weer terugkomen. Ik heb in 2 steile lange afdalingen in Ierland, de remmen qua heet worden vergeleken met die van Ben. Deze werden op het eind net zo heet. Dus (ook in Giessen) kans op grote ovale remtrommels als je deze ( na zo’n afdaling) verhit op de parkeerrem zet!! Doordat de grote remtrommels zwaarder zijn 500g. en naar het lijkt sneller te vervuilen (meer luchtspleet) ga ik niet over op grotere remmen maar pak eerder (bergritten) de remparachute erbij. De beide schokbrekers heb ik ook uit elkaar gehaald en voorzien van vet en het smeerkussen ingedruppeld met olie. Dit gaat beter dan indruppelen van bovenaf. Bij de tijdrit in Texel zag ik dat Harry Lieben zijn stoel aardig met gaten had voorzien. Zelf durfde ik deze gaten niet op zijn grootte te boren (20 a 30 mm. groot) maar boorde deze op 10 mm. Geeft meer ventilatie en scheelt weer (een beetje) gewicht.

dinsdag 14 september 2010

Velomobiel & ligfietstocht naar de tijd van Napoleon.

Op zaterdag 2 oktober rijden we met velomobielen & ligfietsen de route van Napoleon. Vanaf St’Maartensvlotbrug ( 1752 HC nr.49 Camping T’ Ruige veld) door de duinen naar Fort kijkduin in Den Helder. Het kronkelende fietspad tussen Callantsoog en Den Helder is een van de mooiste fietsroutes van de kop van Noord-Holland. Via de duinen met een asfalt fietspad wat bij Fortkijkduin uitkomt. Het duin & bos gedeelte tussen Julianadorp en Den Helder is zeker een van de mooiste stukken natuur van Nederland (wat nog bij weinig mensen bekend is..)
In Fortkijkduin kunnen we het Fort en gangenstelsel (wat Napoleon heeft aangelegd) bekijken. Hier is ook een ZeeAquarium aangelegd met een glazentunnel waar men door heen kan lopen. Terug kan dan via Lange Jaap (de vuurtoren) en buitenkant zeedijk waar men de razende bol (grote zandplaat) en Texel ziet liggen hierna eventueel via de kano&fiets route terug. Deze goed te berijden asfalt weg kronkelt over bruggetjes en tussen slootjes weer richting Julianadorp.
Deze toertocht voor velomobielen is een onderdeel van het velomobieltreffen maar men kan ook alleen deze dag meerijden. Het wordt zeker een unieke tocht.
Voor verdere informatie Deze link naar de pagina van Majoor Kees

maandag 6 september 2010

NK Tijdrit Texel & zielige bukker?

Zaterdag 4 september was het NK tijdrijden op Texel in allerlei categorieën. Rijden op Texel is toch speciaal, de boottocht er naar toe en het ongedwongen sfeertje bij de startplaats. Omdat vorig jaar de groep velomobielen de snelste tijd had neergezet, moesten wij nu als eerste groep starten en niet meer op indicatietijd. Eigenlijk was dit al een teken dat de organisatie de groep velomobielen “anders” ging/gaat behandelen. Martje beet in haar STRADA de spits af en zette later een knappe tijd neer . Bij het keerpunt wat nu echt 180 graden was, reed ik vlak achter haar en zag dat de bochten-commissarissen zich in het zweet werkte om haar en de andere velomobielen (die te ruim keerde) de bocht om te helpen. Dikke pluim voor die mannen, anders was het een aardige file geworden bij het keerpunt. Terug was het voor de wind en lag mijn teller rond de 60 km/uur. In de verte zag ik Wim S. maar die was in een bloedvorm en niet te achterhalen. Nu was het zo dat op Texel alle soorten fiets categorieën mee mogen doen voor het Nederlands Klassement tijdrijden maar zonder prof of elite licentie, Of je nu een lichaamsbeperking hebt en/ of je rijd een afwijkende fiets er is wel een klassement waar je aan mee kan doen (heerlijk ongedwongen zonder elektr. trapondersteuning). Echter er zijn altijd wel mensen en racefietsers (bij ons bukkers genoemd) die het Cancellara syndroom aanwakkeren en wijzen naar die velomobielen die veel te hard gaan en dat er met een accu gereden wordt met trap ondersteuning. Dat van die accu is waar, een velomobiel is voorzien van een claxon,knipper&licht installatie om zo goed mogelijk voor anderen hun positie op de weg aan te geven. Respect voor die mannen en hun velomobielen die met ontwerp (Ympte) en aanpassingen (Wim 63jaar oud) hun fiets tot hoge snelheden kunnen krijgen. Maar ook al die andere velomobiel (met of zonder handicap) rijders die eigenlijk nog maar net fietsen en met hun velomobiel of ander soort fiets (tandem) harder gaan dan menig professioneel wielrenner. De Prof. wielrenner. Cancellara heeft die trapondersteuning niet nodig en heeft al veel over zich heen gekregen door dit gerucht. En mocht zo’n (race)fietser deze wel met elektr.ondersteuning in wedstrijden gebruiken.... Dan is dat gewoon een “zielige bukker”... De velomobielen die met wedstrijden meedoen worden zo vaak bekeken & gescand &gefotografeerd dat dit direct zou opvallen. Dirk Vinke en mede organisatoren werden door deze snelheids geruchten een klein beetje geïntimideerd maar zie ook Website Wim komt er uit de hoek van de velomobielen een helpende hand. In een velomobiel wordt gewoon hard gefietst zonder beperking op aerodynamische ontwikkelingen zoals bij de racefiets en.. dat geeft weleens wat jaloursheid :)
Voor de rest van de uitslag zie link http://www.wielercomitetexel.nl

donderdag 29 juli 2010

Afdalen en klimmen


Momenteel zitten we in de "wickley Moutains" een gebergte even onder Dublin. Het fietsen hier valt mij mee. De afdalingen zijn soms spectucalair en de quest houd zich bijzonder goed bij hoge snelheden ober de soms toch wel slechte wegen naar beneden. Boven de 83 km/H geeft de fietscomputer niets meer aan en begint weer opnieuw te tellen. aan de hand van de GPS kunnen we zien dat de 100 km/h bijna wordt aangetikt. (gaat nog wel lukken deze week :) De parachutes halen wel wat van de snelheid af maar je moet ze eigelijk er direct uitgooien als je geen zicht meer hebt. En we hebben al een paar kuitenbijters gehad. |Bij ons heeft ieder een eigen stijl van afdalen en klimmen zelf heb ik voor 30-48-57 en achter 11-30 (9-cassette) dat is goed te doen al heb je wel je eigen klimtempo maar we wachten geregeld op elkaar. Heb nog wat fotos gemaak en deze staan. Hier Link fotos rondje Ierland
Voor de familie thuis Wim (Schermer houd alle dagen een verslag bij en staat op deze LINK

zondag 18 juli 2010

Sandalen, parachute & Ierland.


Van de week zijn de ATB sandalen van Gustavsport gekomen. Vandaag kon ik ze testen en bij deze hoge temperaturen is het heerlijk verkoelend rijden aan de voeten. Het wrikken valt ook mee en ze blijven vrij stijf aan de voeten vast. Met het vakantie tempo in Ierland maakt het niet uit maar ik neem wel mijn wielerschoenen mee voor eventueel een koude periode. De aantreklussen achterop de sandalen heb ik eraf geknipt omdat dit tegen de voetgaten aantikt. Inmiddels ook een soort rem parachute gemaakt van een regenjas en wat vliegertouw en dit werkt eigenlijk niet best. Het haalt ongeveer 20 km. van de snelheid af, echter mijn chute is waarschijnlijk niet goed uitgelijnd want de parachute begint behoorlijk in de rondte te draaien en knalt geregeld tegen de quest. Voor mij geen geslaagde Aktie om deze te gebruiken. (misschien zijn er nog tips voor goede remchutes?) Hoor veel wilde verhalen, dat de smallere remnaven in de quest niet zouden voldoen in de afdaling maar … we gaan het anders straks in Ierland meemaken.

zaterdag 10 juli 2010

Vurige voorbereiding Rondje Ierland

Deze week wat voorbereidingen en uittesten materiaal wat meegaat voor Rondje Ierland.De tent van zolder gehaald en opgezet naast het huis. Quest ervoor gezet om te kijken wat hier de mogelijkheden voor zijn. Bij het aanvegen in de tent hoor ik een hoop kabaal in de buurt en zie ik de buren wijzen op grote rookpluimen achter de school die naast ons huis staat. Via 112 de brandweer ingeseind, quest terug in de schuur en brandweer de lokatie gewezen (Waar het vuur snel op het weiland en bos om zich heen greep. Gelukkig was de brandweer het vuur snel meester. De brandweer staat hier op scherp, vanwege de extreme warmte en droogte en met de ervaringen van de pyromaan van Schoorl. Rustig verder voorbereiden voor rondje Ierland met het halve dorp naast de deur ging nu een stuk langzamer.

zondag 27 juni 2010

R.v.NH Koffiestop op Wieringen


Vandaag had Majoor Kees een route uitgezet door Noord-Holland. (Zie link naar Blog Kees ). De koffiestop was op Wieringen hier door kon ik mooi de groep tegemoet rijden en vanaf Den Oever buitendijks op Wieringen rijden. In Den Oever is er een kleine doorgang naar de buitenkant van de dijk . Het is even opletten en nauwkeurig het midden van de doorgang blijven houden maar het rijd daar prachtig.
Bij heet weer willen de steentjes nogal plakken (i.c met warm asfalt) en is de kans op een lekke band groter. Ik kreeg dan ook een leegloper maar kon toch thuis komen.
Na de koffie vervolgde de velomobielen hun ronde en kon ik mooi nog naar de open dag van AZ.