Pieter Sijbrandij is winnaar geworden van de tijdrit
Lelystad-Enkhuizen-Lelystad (LEL).
Het was een pracht van een dag , weinig wind, licht
bewolkt en rond de 14 graden. In ieder geval Perfecte omstandigheden voor de
toeschouwers.
Fietspad Markerwaarddijk.
Na 2 jaar afsluiting van het fietspad weer een LEL
tijdrit voor liggers. Na “2 jaar kei hard werken” door RWS zou je denken dat
het fietspad (het tijdrit parcours) er perfect bij ligt.. Helaas.. is dit niet het geval.. Door verschillende materialen in het
fietswegdek zijn er al diverse richels ontstaan, wat bij de deelnemers toch een aantal lekke
banden en gevaarlijke situaties gaf.
Waar het bord bij stond was nog te doen. |
Voorbereiding.
Voor de start werd de stroomlijning aangepast bij veel
velomobielen. Stroomlijnkappen over de wielen/ banden en over het hoofd.
En er moest soms een
keuze gemaakt worden in banden. (Een
snelle band kan een grotere kans op lek rijden geven)
Wedstrijd begeleiding.
Gerard Arends was diegene die perfect de tijden bijhield
en de start en de finish verzorgde.
Onderweg stond Jan Geel bij de kruising Trintelhaven en
bij het keerpunt Theo Zweers.
Deze mannen willen nog weleens vergeten worden in hun
werk maar … zonder deze mannen word het toch een stuk lastiger om deze tijdrit
goed te laten verlopen. Petje af hoor !
Tijdrit en lekke banden.
Het was toch verrassend dat Pieter de snelste tijd neer
zette, Halverwege was Ymte nog het snelste.. maar een klapband achter op het
laatste stuk ( met gem. 60 km/uur) geeft
behoorlijke vertraging. Toch wist hij op zijn verjaardag nog de 3e
tijd neer te zetten.
Daniel werd knap 2e in zijn after seven.
Vrouwen.
Bij de vrouwen werd 1e Swannette Tempelman , 2e Ellen van Vugt en 3e
Anna Sijbrandij.
Bij de ongestroomlijnde liggers,
1e Alexander Kamminga 2e Heinz
Bentlage (Jan van Steeg was 2e maar moest eerder weg) en 3e
Andre Bakker.
De toeschouwers hadden een prachtige dag en konden mooi
de liggers aanmoedigen en de vele soorten fietsen bekijken waaronder de nieuwe
Alpha Seven.
Pietertje is Pieter.
Pieter Sijbrandij is een extra vermelding waard want ; veel
velonauten hebben nog een beeldvorming van de vele OBT’s (oliebollentochten)
waarin Pieter mee reed met zijn familie.
Alleen of in de sleurkar van zijn
vader. Nu een boomlange en krachtige atleet waar we nog veel van kunnen horen
en zien, zodat de verkleinende vorm van Pieter absoluut niet meer van
toepassing is.