zondag 22 februari 2009
Baan wedstrijden "liggers"Velodrome Amsterdam
Zondag 22 februari waren er “lig”baanwedstrijden in de velodrome te Sloten. De baan was anders dan in Alkmaar ,de kombochten waren korter en voor mijn gevoel ook steiler. Doordat de baan ook korter is, lopen de rechte stukken ook iets schuin. Toch was het goed te doen. De eerste wedstrijd was een achtervolgingskoers mijn tegenstander was Ympte, gelukkig werd ik niet teveel “afgedroogd”en op de 4 km. had ik maar 1 rondje achterstand. In de totaal stand kwam ik op de 8e plaats uit waardoor ik bij de hazen mocht starten in het criterium. Ik had me voorgenomen niet tussen het peleton te rijden om dat een aantal liggers in deze groep aardig aan elkaar gewaagd zijn. Zo reed een Quest (ruim)voor en achteraan in deze groep (zo heeft ieder zijn plek). Hierna kwam de 200mtr. Met vliegende start. Zo had ieder zijn eigen manier om een ronde voluit te gaan. Vanuit boven in de kom bocht proberen de aanvang snelheid zo hoog mogelijk te krijgen en dan naar beneden duiken en de ronde vol aan te gaan.
Op dit moment was de uitslag nog niet bekend maar het was wel een van de leukste onderdelen. De volgende keer is in Apeldoorn op zaterdag .
maandag 2 februari 2009
Baanfietsen met liggers en velomobiel
Na het ijs en het strand,nu de wielerbaan op. Vroeger (zo’n kleine 35 jaar geleden) had ik een paar keer gereden op de betonnen baan in Alkmaar. Toen vond ik het niet zo’n succes, nu met een Quest was het stukken leuker. Via de info van Hans Wessel wist ik dat ik eigenlijk boven de 50 km/u moest fietsen om soepel via de steile bochten te rijden. Bij een criterium van 20 km. is dat best lastig om vol te houden. Bij het warm draaien merkte ik al dat boven de 45 km/h dit ook kon, zonder naar beneden te glijden. Dus met wat kriebels de baan op. De tijdrit met stilstaande start ging redelijk, door dat de Quest zijn gewicht tegen heeft tov de andere ligfietsen ging het optrekken wat trager. In de uitslag kwam ik iets over de helft uit zodat ik bij de slakken mocht starten. Waarom ze deze slakken noemen weet ik niet want het ging behoorlijk hard. In het begin van de wedstrijd heb ik iets gemist want ik dacht echt dat ik continue bij de kopgroep had gereden. Op de eindstreep had Ton toch de meeste meters afgelegd. Het was een leuke wedstrijd en heb diverse keren boven in de bochten van de baan gereden.Het was echt prachtig om zo te rijden en de volgende keer proberen we het weer.
Hierbij de YOU TUBE link van het criterium van de hazen
Abonneren op:
Posts (Atom)