zondag 30 november 2008
Fiets-col en pet
Vaak krijg ik thuis de opmerkingen dat die wollen pet en col niet staan... (maar wat zou het)..Met de col, fiets ik al jaren. Op de race(buk) fiets kwam (voorovergebogen) de wind vaak via de hals opening en nek naar binnen. Kou in de nek en schouders kan behoorlijk last geven, hierdoor kan er een doof gevoel ontstaan in de armen, wat met sturen niet handig is. Met een velomobiel heb je hier stukken minder last van toch gebruik ik die col nog alle dagen. De col kan uitgerold worden tot mijn ogen, wat met die snijdende kou ‘s morgens vroeg heerlijk warm is. In combinatie met een wollen muts met klep krijg ik het absoluut niet koud op mijn kop. Ik heb het maar een retro pet genoemd dan accepteren ze het thuis ook een beetje. Samen met de veiligheidsbril heb ik geen last van de snijdende kou in mijn gezicht. De Fietscol is door mijn schoonmoeder gebreid en loopt achter iets door, zodat nek en schouders beschermt zijn tegen de kou. Als het te warm word rol ik de kraag naar beneden en de wollen oorkleppen gaan omhoog. Mocht je een schoonmoeder hebben, die goed kan breien, is er wat te vragen met Sinterklaas :)
zaterdag 22 november 2008
Velomobiel en harde wind.
Op diverse blogs was het al te lezen, met stormachtig en slecht & glad weer gaat het fietsen minder makkelijk met een velomobiel.(zijwind gevoeliger). Dit kan een aardige glijpartij opleveren en eindigen in de sloot. (Kees zijn plons op weblog 20/11) Sommige rijders laten het maken van hun fietstocht, aan de weer voorspellaars over. (zoals Wim) Andere (zoals Maikel) gaan er voor en weten dat ze tot een bepaalde storm kracht kunnen fietsen omdat ze de meeste risico’s op hun rit kunnen inschatten. Bij deze weer of geen weer fietsers kan ik mij ook aansluiten. Echter de weer risico’s weeg ik wel iedere keer af. De meeste kilometers maak ik met woon – werk verkeer. Alle slechte stukken wegdek tussen Hippo en Den Helder kan ik precies aangeven , ook waar de wind met kracht om huizen en flats komt waaien kan ik aan en zet me daar schrap. Zeker zijwind en wegdek gaten kan vervelende gevolgen hebben. Zo zijn de risico’s qua windkracht en wegdek al een stuk overzichtelijker.
Zo zal de kans op zijn kant te raken een stuk kleiner worden dan een velomobielrijder die met harde wind een plezier ritje maakt op onbekende wegen.
Inmiddels heb ik 3700 km met de quest gemaakt, waar onder ongeveer 3200 woon- werk kilometers.
Zo zal de kans op zijn kant te raken een stuk kleiner worden dan een velomobielrijder die met harde wind een plezier ritje maakt op onbekende wegen.
Inmiddels heb ik 3700 km met de quest gemaakt, waar onder ongeveer 3200 woon- werk kilometers.
zondag 9 november 2008
..Dooie doos.. neem een ligfiets.
Gisteren hoorde ik een gesprek aan tussen 3 vrouwen (rond de 30). Het ging over fietsen en het ongemak wat (bij hun) daarbij ontstond. Ze kregen na een aantal kilometer fietsen last van een “dooie doos” maar hadden zo hun eigen oplossing hier voor. De een stopte na een aantal kilometer fietsen en ging een stukje lopen om het bloed weer door het getergde onderlijf te laten stromen om daarna weer verder te gaan. De ander ging een stukje staand fietsen waardoor het onder lichaam wat meer ventilatie kreeg. De laatste vond zo’n “dooie doos” onder het fietsen eigenlijk maar niets en gaat nu met de auto.
Nu durfde ik mij niet in het gesprek te mengen omdat ik weinig verstand van dit ongemak heb … en mijn glimlach zou niet helemaal serieus overkomen…. Toch .. (als dit mochten lezen) een andere zadel zou al kunnen helpen of neem gewoon een ligfiets daar zijn de drukpunten anders en wordt het onderlichaam ontzien.
Toch bij (jonge) mannen haalde ze vroeger er ook een voordeel uit. Sommige ouders (In het gelovige gedeelte van Vlaanderen) zetten hun pubers op wielrennen. Zo op de kasseien zouden de jonge mannen met hun getergde onderlichaam minder aan de meisjes denken. Waarschijnlijk dachten ze aan een natuurlijk voorbehoedsmiddel . Gelukkig zijn er nu andere middelen :)
Nu durfde ik mij niet in het gesprek te mengen omdat ik weinig verstand van dit ongemak heb … en mijn glimlach zou niet helemaal serieus overkomen…. Toch .. (als dit mochten lezen) een andere zadel zou al kunnen helpen of neem gewoon een ligfiets daar zijn de drukpunten anders en wordt het onderlichaam ontzien.
Toch bij (jonge) mannen haalde ze vroeger er ook een voordeel uit. Sommige ouders (In het gelovige gedeelte van Vlaanderen) zetten hun pubers op wielrennen. Zo op de kasseien zouden de jonge mannen met hun getergde onderlichaam minder aan de meisjes denken. Waarschijnlijk dachten ze aan een natuurlijk voorbehoedsmiddel . Gelukkig zijn er nu andere middelen :)
woensdag 5 november 2008
Banden test Wim
Behoorlijk geïnteresseerd volg ik Wim zijn blog over zijn banden test.
Er zitten toch behoorlijke verschillen in de uitrol weerstanden van diverse banden.
Ik ging er altijd vanuit dat dit niet zoveel scheelde, toch …deze testen geven een behoorlijk verschil. Nu weet ik van mezelf uit ervaringen van trainingen en wielerwedstrijden (van vroeger) dat meerdere factoren de keuze bepalen van een band.
Bijvoorbeeld: Grip, bandendruk, Lek bestendigheid, slijtage gevoelig, prijs, rij comfort, makkelijk verwisselbaar, draaicirkel , gewicht enz..
Echter voor mij is bepalend Lek bestendig en slijtage gevoeligheid. Zeker in deze periode met slecht weer is een lekke band niet prettig.
Vooral met woon-werk ritten rij je toch op een bepaald tijdschema.
De gedachte dat ik smorgens(tussen 6 en 7) in de regen en vrieskou een band sta te wisselen maakt me niet vrolijk.
Zelf kijk ik op ligfietsplaza de ervaringen van andere rijders met hun banden na, toch zoals Wim het doet krijg je wel een beter beeld onder dezelfde omstandigheden. Gewoon klasse deze test!
Met hulp van andere rijders met hun beproevings tabellen bijvoorbeeld die van jonathan, krijg je wel een beter beeld en wordt de keuze wat makkelijker.
Onder deze link een complete bandentest van een paar jaar geleden.
Abonneren op:
Posts (Atom)