De afgelopen
2 weken de risse achterdemper van Wim uitgeprobeerd. En hij bevalt prima. Verwisselen is echt makkelijk. Zelf
vind ik het grote voordeel dat deze
demper verstelbaar is. Bij wedstrijden of glad wegdek kun je deze vast zetten
zodat de verticale energie niet in een demping verdwijnt. Bij mijn huidige
demper van velomobiel.nl had ik daardoor stugge veren laten monteren wat minder
comfort geeft. Nadeel (vind ik zelf) dat bij het instappen de achterdemper
behoorlijk inzakt. En dat de prijs niet echt goedkoop is. Andere punten zoals: dat
de velomobiel sneller gaat kan ik niet echt merken.
Het uitbreken is ook niet
gebeurd maar dat is ook een kwestie van uitkijken en je snelheid aanpassen.
Zeker bij drempels die in een bocht liggen. (Heb tijdens de oliebollentocht in
Tilburg een velomobiel over de kop zien slaan). Al-met-al; Het is een prachtig
stukje vakwerk waar echt aandacht aan besteed is en ook niet zwaar in gewicht
is. Wat ik mij nog wel afvraag hoe lang de luchtafdichting meegaat?? Want loopt
de lucht eruit (bij een eventuele lekkage) dan wordt het niet prettig fietsen. (zieblog Eduard Botter)
Dus ga over
op de risse demper en bij het brood halen neem ik er gelijk maar 5 J(Het moet toch ergens vandaan komen)
Vandaag naar cyclevision geweest met de “auto” was even
slikken. Kon dit mooi combineren met een weekendje weg. Onderweg kwamen we al
diverse Velomobielen (Ook een 2e MUIS werd gesignaleerd!) en
ligfietsers tegen zodat het midlandcircuit makkelijk te vinden was. Diverse
mede velomobiel collega’s gesproken, stalletjes bezocht en een gedeelte van de
3 uurs race gekeken. Wat opviel: dat in het begin van de race, de snellere
Velomobielen met een wiel los kwamen bij het uit komen van de bocht.
Waarschijnlijk konden ze dus niet op volle snelheid rijden?! Het was een
prachtig gezicht, sommige fietsen moesten naar de kant voor een betere
afstelling en stonden letterlijk en figuurlijk in hun blootje. De organisatie
had in een zeer korte tijd toch wat anders geregeld voor het failliete
Flevo-o-nice circuit / ijsbaan. wat toch knap is (petje af)
Bloid op moin
fiets, Typisch Westfriese uitdrukking,
Wat zou ut.
Ofwel ..het
maakt niet uit.. met wat voor soort trappend vervoermiddel je ook rijdt als je
maar plezier hebt. Onderstaande Video (bron mijn elektrische fietsende vader)
geeft daar een goed beeld van… maar het zou net zo goed Pe Koomen kunnen zijn
in een velomobiel.
Gister een klein
rondje Wieringen gereden om een fietscomputer van de Aldi te testen. Ik was zat
van mijn orginele fiets computer (met draad) die er standaard inzit. Na 2 x een
breuk in de kabel zag ik dat de kabel door de poreusheid niet meer te maken
was. Dus tijd voor een ander.. “Un niet te dure” omdat de Garmin edge 800 al
250 € had gekost.
“Deuze” draadloze
fietscomputers liggen hier in het schap bij de Aldi. Het werd een ascot draadloze fietscomputer met “zonnecel”
en dat hier in Hippo in de reclame voor
5€… Ken niks wezen denk je dan.. Toch maar even testen met mijn Garmin edge 800
ernaast. Nadat ik de fietscomputer had ingesteld op de wielomtrek en de
draadloze zender aan mijn veerpoot had bevestigd. Controleerde ik of hij
werkte.. Met een fikse draai aan het wiel ging ik met de fietscomputer door de
fiets heen. Kon mijn verbazing ampers onderdrukken maar waar ik hem ook hield
.. hij werkte! En dat zonder draad ! Ik kan dus nu op diverse plaatsen mijn
Snelheid en meer aflezen. Wel handig want de Garmin Edge moet om de 12 uur
worden bijgeladen en deze heb ik ook niet altijd aan staan. Wat toch lastig is
want ik hou met een beetje vaart altijd de Km.teller in het oog zodat ik niet
harder dan 25 a 30 km door een haakse bocht heen ga.
Na mijn rondje
Wieringen was ik “Bloid op moin fiets”. Heel veel mogelijkheden met deze
fietscomputer en ik zie wel hoe lang hij het uit houd.