450 km. fietsen voor 1 oliebol.

Storm en slecht zicht

Als je om je heen vertel, dat je een fietsrit ga maken van 450 km. in een bulderende storm en tegenwind . Dan geloven ze je niet of verklaren je voor gek. (en eigenlijk hebben ze een klein beetje gelijk)

Op 27 december werd de oliebollentocht gereden vanuit Tilburg. Een fiets tourrit voor velomobielen.

Waarbij als het even gaat …je er op de fiets heen gaat J.  De velomobiel is een fiets, waarmee je lange ritten, comfortabel en makkelijk kunt fietsen in “bijna alle” weersomstandigheden. Toch deze dag werd er eentje om in de boeken te gaan als; extreem zwaar.

afvoeren van de wateroverlast 

Onrust op sociale Media.

Al dagen van te voren waren op de diverse media sites berichten geplaatst over de datum. Een dag na kerst een toertocht houden was sociaal gezien niet handig. Dat betekende voor velomobielen die van ver kwamen, op 2^e kerstdag vertrekken. Onze Toni had zijn redenen voor deze datum en we respecteren dat.  Ik zelf koos ervoor,  om 2^e kerstdag bij de familie te blijven. Sochtend vroeg op pad te gaan. En dan maar het einde van de Oliebollentocht mee te maken. Dat was niet makkelijk omdat op Winguru alle enige dagen bekend was, dat het die dag ging stormen. Op het tijdstip van het geplande vertrek zou bij ons WK.8  staan met uitschieters naar WK 10. Zie ook vorig bericht.   Op facebook was het er druk van.  Aan de kust zouden de windstoten het hardst zijn dus voor die tijd (7:00 uur) moest ik al op pad zijn.

De tocht.

Iets eerder vertrokken als gepland. 05:00 uur. Toen nog WK 6 volop de kop. (Toch geen centje pijn, dat rij ik regelmatig). En kon een aardig tempo  van 35 km/u. vol houden. Na 1 ½ uur was ik op de plek waar Matthijs en Arnold waren vertrokken . Zij hadden 7 ½ uur voorsprong en vertrokken toen nog met windstil weer. De regen kwam intussen met bakken uit de lucht , zodoende schuilde ik onder een brug van de A7. (Er zouden nog vele schuil momenten volgen :)  .

schuilen in tunnels en onder bruggen

Kon onder zo’n brug gelijk wat eten en de benen strekken. Bij de schellingerwoudebrug in Amsterdam stond ik in dubio. Er stond een stormachtige wind >wk7 met regenvlagen.  De quest met Storm(tocht)strippen was volledig stuurbaar .Zonder strippen zou het veel moeilijker sturen zijn vanwege de druk op de quest. Echter de kap was het probleem…. Deze moest iets open om nog iets te kunnen zien.  Vollop tegen wind zou dit problemen geven. Ik heb echt overwogen om de deelbare kap er af te halen. Ik ben stapvoets gaan rijden ( met mijn neus tegen het vizier ) en een hand, de kap met vizier vast houdend… de brug overgereden.  Achteraf viel het mee  omdat de brugrailing aardig wat wind opving… maar leuk was het niet.

Nu weet ik waarom die bordjes er staan :)

Bij het op rijden van het Amsterdamrijnkanaal , sneed ik iets te vroeg een bocht af waardoor ik in een diepe kuil kwam en niet voor of achteruit kon komen…. Op dat moment kwam er een Amsterdammer op de fiets langs, die mij zag “spartellen”. Hij aarzelde geen moment, sprong van zijn fiets en duwde mij de weg op zodat ik in de quest kon blijven zitten. (Geen kwaad woord meer over Amsterdammers J  . Utrecht passeren is geen probleem , prachtige fietsroute langs de kanalen en je kom uit bij de …. brug langs de A2.  Dan langs het merwede kanaal naar Gorichem nu zijdewind wk 7 a 8 met regen. Het scherm kon nu aan een kant worden dicht getrokken zodat ik meer zicht op de weg had. Gelukkig een gloednieuw asfalt fietspad, want door een kuil heen ….betekend onbalans en richting kanaal worden gewaaid. Bij Gorichem de brug over en richting Tilburg langs de A27. Het laatste stuk was prima te fietsen en had minder last van de wind. 

aankomst "Stokkeltje"

In Tilburg aangekomen zag ik een heel bekende fiets staan, die van Matthijs. Hij was niet meegegaan vanwege overbelaste knieën en begroette mij enthousiast. Niet veel later kwamen de eerste velomobielen terug die hun OBT rondje erop hadden zitten. Na de snert en 1 oliebol gingen we via de AH, naar ons slaapadres in Oisterwijk. De Bernardhoeve. Ieder van ons had daar een eigen appartement met alles erop en eraan. Met ontbijt voor 27.50 € Spotgoedkoop :0 (daar houden we van) Na wat bier en sterke verhalen vielen snel de luiken dicht.

Kamer Bernardhoeve

De terugrit.

De terugrit was niet te vergelijken met de heenrit, deels dezelfde route… maar nu met wk 2 in de rug met zon. Wat een prachtige tocht en nu samen met Arnold Stokkel en Matthijs Leegwater.  We gaven de knieën wat rust door regelmatig te stoppen. En waren toch nog 2 uur eerder thuis.

 

Een zonnige terugrit

Concluderend: 

Als de oliebollentocht een dag later was geweest… was de opkomst waarschijnlijk 2 keer zo hoog geweest. (vanwege het weer en de datum)

De quest met storm(tocht)strippen stuurt perfect en is goed op de weg te houden. (zeker t/m wk8) Volop tegen de storm in, met regen en wind op de kop .. blijft link. Vanwege het slechte zicht.

Met Zijde wind kan de kap worden schuin getrokken en door de stormstrips is er minder druk op de fiets en kan er beter worden gestuurd.

De fietsroutes via de routeplanner van de fietsersbond en dan in de GPS geladen. Geeft een prachtige fietsroute waar alles in en uit te schakelen is. (pontjes op 2^e kerstnacht varen niet : )

 

fietsen staan droog met prima ontbijt.

Matthijs en Arnold jullie waren gouden fietsmaten en het was zo een prachtige tocht terug.

Jos van de “Bernardhoeve” we komen zeker weer een keer terug.

Aankomst velomobielen OBT 2013