Oliebollentocht 2009 (video)

De video over de oliebollentocht 2009 vanuit Utrecht heb iets later inelkaar gezet.
DEZE IS HIER TE BEKIJKEN
Volgende week zaterdag gaan we naar VELOMOBIEL.nl om 3 nieuwe Questen naar deze regio te halen. mijzelf, Kees van Hattem en Rob Kaag. Die week erna kunnen wij waarschijnlijk weer naar Dronten want een woon-werk collega die ik elke dag tegen kom heeft ook een nieuwe besteld. Wordt vervolgd.

Oliebollentocht 28 december 2009 in Utrecht

Als je hier in de noordkop vertelt dat je vanuit Hippo met deze weersomstandigheden een rondje midden Nederland ga rijden, Schudde ze het hoofd en mompelen ze iets van gekkenwerk. Ik laat ze maar denken want diegene die een velomobiel rijd weet wel beter. Het was een prachtige tocht. Inmiddels mijn 2e OBT en dit keer moesten we naar Utrecht. Om 04:00 uur vertrokken vanuit Hippo om in Abbekerk, Matthijs en Jan op te halen. Het was net “zwaan kleef aan” want in Hoorn kwamen Ron en Arnold erbij en in Purmerend kwam de rest van de bende van Wim. Onderweg kwam Marcel met zijn Quest ons tegemoet en werd zo weer de goede richting opgewezen (dat gebeurde wel meer deze dag). We reden met een behoorlijke groep dwars door Amsterdam waar onze eerste koffie stop was bij een “goede” Duitse bank. Langs de A2 en Amsterdam-rijnkanaal kwamen we in Utrecht. Waar we net op tijd waren om wat koffie naar binnen te gieten en onze “tickets” te halen voor OBT2009. We konden direct op pad met de laatste 3e groep. Het was echt een prachtige tocht. Eerst verzamelen bij de DOM om een groepsfoto te maken van 115 enthousiasten velomobielrijders die van alle kanten kwamen.(Belgie, Duitsland en uit alle delen van Nederland) En de meeste waren allemaal op de fiets naar Utrecht toegekomen. (ook vanuit het buitenland). Wat wel op viel, dat er veel lekkebanden waren zelf had ik er ook 2 en dit had ik de laatste 5000 km niet meer gehad. Zelf heb ik het vermoeden dat er hier gestrooid werd met een mengsel van zout en steensplit waar erg veel scherpe steentjes in zaten. Maar dat mocht de pret niet drukken. We reden via prachtige wegen en smalle weggetjes waar soms kilometers fietsen achter elkaar stonden omdat er voor aan pech was (matthijs : ). Terug bij de finish konden we oliebollen en snert verorberen en konden we gebruik maken van de gastvrijheid van de familie van Soest. Dat was nog een hele operatie, Marian de “lover”van Kees had hun Camper daar geparkeerd om zo ons te bevoorraden in de warme hap. (zuurkool met worst). Het slapen ging goed (al werden er diverse bomen omgezaagd) Sochtends na het ontbijt gingen we weer terug op Wim zijn blog is dat beschreven. Al met al 2 prachtige dagen waar de Theo van Soest en Marian van Hattum de meeste “veren” voor krijgen.

Onderhoud Quest, bovenkap eraf

Van het weekend door de sneeuw heen raggen zag ik niet zo zitten. Dus ben ik verder gegaan met het onderhoud. Zag er eigenlijk tegen op om de bovenkap eraf te halen maar er waren een paar kleine kraakscheurtjes achter op de staart. Ik kon er van binnen uit niet bij, dus de bovenkap moest eraf. De achterste inbusbout en schroef (waarvoor hij dient weet ik niet??) hoefde niet los.Tot mijn verbazing had ik binnen een half uur deze gedemonteerd. Het enige pijn moment was, het mes wat ik door de kit en mijn striping heen moest halen om de bovenkap eraf te halen.Nu kon ik gemakkelijk een plaatje glasvezel tegen de binnenkant van de staart plakken. Hierna de gehele binnenzijde van de quest schoon gemaakt. Hier en daar de elektrische bekabeling omrolt op slijtplaatsen (stuur) en bewegende delen (kantel mechanisme voorlicht, weer opnieuw ingesmeerd. Nachtje laten in harden en de bovenkap er weer opgezet (met siliconenkit) De hele operatie viel mij mee.

Geen sneeuwrit met de quest

Gisteren met de auto naar HHWaard. De fietspaden waren gisteren niet goed te berijden en op de autowegen kon de quest niet via de sporen. Vandaag lag er zoveel drab op de weg dat ik toch maar besloot met de auto naar Den Helder te gaan..(Grrr..) Maar dat zout en pekel heeft een behoorlijk oxiderende invloed op de draaiende delen en nu kon ik hem nog mooi nog even schoon houden voor onderhoud. De draaiende delen nu makkelijk schoon maken. Hierna de ketting ingedruppeld, de versnelling voor en achter ingespoten, dellieur wieltjes uit elkaar gehaald en ingevet. De achter cassette was nauwelijks versleten terwijl er toch 14000 km. op zit. Dit komt door het 57 tands blad voor. Hierdoor rij ik minder op de kleine tandkransen (achtercassette) en wordt de slijtage gelijkmatig verdeeld. De kerst vakantie komt er volgende week woensdag aan zodat er weer langere ritten gemaakt kunnen worden. Waaronder de oliebollentocht.

Onderhoud (remmen &onderkant) Quest.

Vandaag begin ik, met het wat grotere onderhoud van Quest 254. Begin volgend jaar komt mijn nieuwe Quest en zal de huidige worden verkocht. Eerst het onderhoud, wat versleten is wordt direct vervangen. Hij kan altijd nog naar Velomobiel.nl als ik er niet uit kom. Als laatste wil ik (of de nieuwe eigenaar wil hem zo over nemen) het casco opnieuw schuren en laten spuiten. Vandaag zijn de remmen, wielkast en onderkant aan de beurt. Het voorwiel rechts is eerst aan de beurt, de 3 kogelbout moertjes maak ik los met steeksleutel 8 die ik aan de kop nog wat vlakker slijp zodat hij makkelijk onder de kogelkop kan met een verstelbare dop (10) sleutel haal ik dan de moeren los. (Pe heeft een speciale ringsleutel maar met deze gaat het ook), Dan de gehele voet met wiel losgehaald met de moeren aan de binnenkant van de Quest. Wiel haal ik los met een inbussleutel waardoor nu de voet los gaat van het wiel. Kan nu de rem handmatig in knijpen op het wiel om de remkabel los te maken. Alles goed schoon maken. Uit de wielkast komt de bagger van half Wieringen & Wieringermeer. De andere helft van de bagger zal wel bij Pe erin gezeten hebben. Hierna scharnierende delen licht invetten/druppelen met olie, nogmaals de remschoenen schoonmaken (was benzine) alles weer in elkaar zetten (Remkabel voor terugzetten weer monteren) afstellen. Fietsen en remmen.
Hierna afborgen met nagellak van mijn dochter.
De remmen zijn weer als nieuw.
De ketting met versnelling en wat er nog meer bij hoort zijn de volgende keer aan de beurt.
Hier de link van Velomobiel.nl over het onderhoud van de Quest.

Iers Zitvlees kweken met enkeltje Nieuwe-Schans 220 km.

Van Hippo naar Nieuwe-Schans gereden. Ik wilde dezelfde route van het velomobieltreffen rijden. Dit was bovenlangs, op en langs de dijk. En vanaf Eemshaven naar Nieuwe-Schans. De wind stond in het begin ZW en kwam schuin van achter en met gemiddeld 50 Km/u over de afsluitdijk had ik de gang er behoorlijk in. Echter geleidelijk begon het steeds harder te regenen en te waaien en de wind draaide richting Z. met Wk 7 met uitschieters naar 8 Bovenlangs normaal een prachtige route was nu niet prettig meer. De slagregen bleef aanhouden en kwam schuin in mijn gezicht en ogen (zelfs met pet en helm) Ondanks dat ik “droog”fietste schudde de Quest behoorlijk en had nu besloten recht tegen de wind in te gaan over Leeuwarden. En zo langs de A7 verder omhoog te fietsen. Na Leeuwarden werd het gelukkig droger en liet ik de GPS een nieuwe route berekenen. Ik weet niet wat dat ding had want hij stuurde me regelmatig de A7 op (terwijl ik snelwegen vermijden had ingesteld). Heb toen de kompasroos maar voor gezet en via de borden gereden. Het valt dan gewoon op hoe slecht fietsroutes worden aangegeven, bij werkzaamheden worden de auto’s via de A7 omgeleid en de fietsers … zoeken het maar uit. Ik heb vele kilometers omgereden maar door dat het weer opknapte, maakte dat niet uit. Al met al een leuke rit onder niet al te beste weersomstandigheden maar ..... had ik toch weer “zitvlees” gekweekt voor rondje Ierland. (Terug kon ik mooi met de auto mee)

Bevestiging schuimkap, windscherm eraf.

De bevestiging van de schuimkap en het losmaken van de schuimkap, werkt prima. Via de tip van Martin de Haan zijn de extra klittenband sluitingen niet nodig en heb ik nu extra stukjes persplex strip bij de spiegels gemonteerd. De kap gaat er snel op en af en bij stoplichten in een beweging een kant van de kap los en mijn arm eruit voor de stopknop van het verkeerslicht. Voor het niet wegwaaien van de kap kan ook de manier van Kees van Hatum worden genomen (was ergens op zijn blog te lezen). Echter bij stoplichten moet je dan veel handelingen verrichten om de kap aan een kant makkelijk los te maken. Deze week heb ik diverse keren wk 7 met uitschieters na wk 9 gehad maar de schuimkap gaf geen krimp en bleef rustig leggen. Het windscherm daar in tegen heb ik weer eraf gehaald. Het woon-werk verkeer in het donker in deze moesson tijd, gaat minder veilig met een nat scherm. Middeltjes helpen niet goed om het scherm watervrij te houden. Ik moet er nu continue over heen kijken, wat mijn zicht beperkt. Vandaar in deze donkere natte woonwerk ritten. eraf dat scherm.

Bevestiging schuimkap Quest

In deze periode ligt bij mij, de schuimkap er bijna altijd Op. De achterste klittenband sluitingen van de schuimkap van de Quest zijn soms moeilijk los te maken. Zeker in een stoplichten traject is dat vervelend als hij niet makkelijk open gaat. Via ligfietsplaza was te zien dat een schuimkap met magneten kon worden vast gemaakt. En ergens heb ik gelezen dat dit ook kon met een verbinding tussen de 5 klittenband sluitingen. Dit laatste leek mij een beter idee. De 2 stroken klittenband links en rechts zijn nu met een stuk (zonnescherm)band aan elkaar verbonden. (De voorste heb ik los gelaten.) Nu zijn de achterste stroken gemakkelijk los te maken. Eventueel zouden alle stroken met band aan elkaar gezet kunnen worden maar dan wordt het in en uitschuiven van de kap boven de benen wat moeilijker en kunnen de banden makkelijker blijven haken. Als de schuimkap op de quest ligt, kan je de banden ook als borging gebruiken door deze achter een haak te zetten. Zo kan hij niet van de quest af waaien.
De banden erop naaien is binnen een paar minuten gebeurd!

Kijken door een wind (regen)scherm.

Wat is het een natte, koude, bedompte en mistige woon-werk week. Op de diverse blogs werden de weer elementen geteisterd. Veel kans op lekke banden en in het donker het zicht probleem om door de damp, waterdruppels en lampen van tegenliggers een goed zicht op de weg te houden. Aan de lichten van tegenliggers is weinig te doen. Gelukkig zit er op de Quest een krachtige voorlamp zo dat via “ de berm kijken” je niet verblind wordt. De waterdruppels en damp zorgen er vaak s’ochtends voor dat het scherm en spiegels beslaan. S’ochtends en s’avonds rij ik nu in het donker en dan rijd het toch prettiger als je goed zicht hebt door je scherm en spiegels. Deze week ben ik een paar middeltjes aan het uitproberen die het beslaan en het vollopen van regendruppels op het scherm moeten worden voorkomen. Ik had een flesje met een waterafstotend product gehaald(motor zaak), die ook op motor vizieren en autoruiten worden toegepast. Voor een kleine flacon (15,-) waren mijn verwachting hoog, echter in de praktijk werkt dit product minder goed bij fietsschermen. . Waarschijnlijk heeft dit te maken met de lage windsnelheid. Ach je lees weleens wat, Probeer nu maar de oude middelen zoals afwasmiddel, zeep(scheerschuim)en autowas.“kijken” wat het oplevert.
En hopen dat die lekke banden weg blijven!!

Knutselen aan een windscherm

Via de site van Eduard heb ik mijn geknutsel met de windschermen weer opgepakt. Zeker in periode van kou, wind en regen, helpt zo’n scherm. Ook het windgeruis om de oren wordt een stuk minder. Momenteel rijd ik weer met een scherm tussen de spiegels. Het voordeel: regen spat niet door, windgeruis is een stuk minder en het voelt minder koud aan het gezicht. Ook zonder schuimkap en met windscherm, rijd het met kou prettiger. Nadeel met kou(vochtige lucht) en mist beslaat het windscherm, zodat je erover heen moet kijken. (En waarschijnlijk zal de stroomlijning slechter worden). Het rijden met een vizier aan de valhelm geeft ook voordelen. Je kan deze ook makkelijker schoonmaken als hij aan de buiten kant beslaat. Helaas ben ik nog niet zoveel fietshelmen tegen gekomen met een verdraaibaar vizier, terwijl brommer en motorhelmen er standaard mee uitgerust zijn, Zelf kan ik een vast scherm aan mijn valhelm maken, echter als hij aan de binnenkant beslaat kan je hem niet goed schoon maken. Ventilatiegaten zullen hier ook een optie zijn om dit te verbeteren.Een goede valhelm met ventilatie en kantelbaar scherm die ook over de oren valt (met geluid afscherming) Zou ook de stroomlijning kunnen verbeteren. De helm van ekoi (met verwisselbaar scherm en zonneklep) is een redelijk betaalbaar alternatief. Maar Misschien zijn er op de markt fietsvalhelmen met wind en geluidafscherming.??

Tijdrit LEL 2009

Zondag 25 oktober 2009 was Lelystad - Enkhuizen – Lelystad, een tijdrit op de dijk voor ligfietsers. Voor mij de 1ste keer dat ik deze tijdrit zou rijden. Een tijdrit op dit smalle fietspad gaf wel een paar uitdagingen met harde wind en ik zag er toch een beetje tegen op. Twijfelde nog of ik met de auto zou gaan, want op de fiets zou de KM.teller s’avonds op 250 km. komen te staan. Echter Matthijs belde mij s’ochtends op dat hij mee ging fietsen. Dus met zijn tweeën richting Lelystad, onderweg haakte RaceKees met zijn “ Muizen” aan. Het viel wel op dat Enkhuizen in de zon lag en Lelystad in de bewolking. Aan de “ overkant” konden we onze ballast (spiegels, voeding, kleding, reserve materiaal) goed voor heel wat kilo’s, bij Wim in de auto kwijt. Zelf nam ik geen reserve (plak)spullen mee (Matthijs zou de rol van wegenwacht op zich nemen). De start was willekeurig en besloot bij de laatste te gaan startte. Na de start en “ S” bocht stond de teller al gauw rond de 60 km. gem. met een constante ademhaling, zodat ik minder snel zou verzuren. Het inhalen van diverse liggers en velomobielen ging goed en ook de tegenliggers gaven geen problemen bij het passeren. De enige die mij voorbij kwam was Nr.2 Theo (met kap) . Bij het keerpunt kwam ik niet uit en Allert keerde mij om (bedankt hoor!) Op de terugrit moest ik iets in snelheid terug en kwam met een gemiddelde van 48,5 Km/u over de finish en eindigde als 7e (en zonder stroomlijnkap.)(Hier de link met uitslagen) Na de prijsuitreiking waar de jury nog in het “ zonnetje” werd gezet vertrokken wij weer richting NH en moesten weer die dijk over. Ik reed het laatste stuk mee met de “ Majoor” en zijn muizen om bij Hoorn af te slaan, voor een verjaardagsborrel. Het laatste stuk in het donker ging best nog wel snel, al begonnen de benen wat meer op te spelen.
Na 250 km. (waaronder 4 x de dijk) was het een geslaagde fietsdag.

Herfstrit 2009 ( Door de duinen met kuitenbijters)

Zaterdag 17 oktober was de herfstrit voor liggers en velomobielen, uitgezet door (race)kees van Hattum. Een oud-westfries gezegde: “Het stront waaide van de dijk” was bijna van toepassing”, want er stond een “pittige wind. Verzamelen was het in Burgerbrug aan de Grote Sloot bij Yvonne. Er stond een behoorlijke koffietafel gereed met alles erop en eraan. Een stuk of 12 liggers met een mix van liggers en velomobielen melde zich aan. Vanaf de boerderij via Petten langs de zee, naar Camperduin waar het even begon te regenen. Direct daarna kreeg Yvonne een lekke band. “Snel” de band verwisselen en door naar de kerf waar de rest van de groep op ons wachten. Daar nog even naar het hoogste punt gelopen waar Marcel een ADHD hond tegen kwam, waardoor hij eindelijk eens niet de drukste was. Hierna weer terug door de duinen, heuvel op en af. Een prachtige rit met een paar stevig kuitenbijters. Het tempo kon iedereen bijhouden. Weer terug via Groet, dwars door de wind naar Petten en via Burgervlotbrug weer terug op de Grote Sloot waar we bij Yvonne nog even een “bakkie” deden. Ben samen met Ben weer terug gereden naar Hippo, waar Ben zijn weg vervolgde naar Friesland. Ondanks een klein buitje een prachtige rit. Kees & Yvonne bedankt voor jullie inzet...... HIER STAAT DE VIDEO_LINK

velomobielTreffen Borkum 2009.

Het was een prachtig weekend met tragedie en plezier! Ben zelf vroeg in de ochtend naar Harlingen gereden om aan te sluiten bij de overige velomobielen. De start was overweldigend, onze voorrijder eiste tijddiscipline en 08:00 vertrek was ook om 08:00 rijden. Wat inhield dat diegene die dachten dat er wel gewacht werd, nu snel hun spulletjes bij elkaar moesten pakken om toch nog aan te sluiten. En diegene met pech, …de groep was weg. Gelukkig werd de snelste groep, langs de dijk in het begin getemperd door schapen, die het liefst dwars door de groep heen wilde rennen Zo konden achterblijvers aansluiten en diegene die echt relax rustig reden, namen een kortere route zodat die toch nog voor de snelste groep bij de pont Eemshaven – Borkum waren. Bij de pont van rederij AG EMS moesten we opeens meer betalen om over te komen.Voor 45 velomobielen ruim 500 euro voor het overzetten. Helaas viel er niet te onderhandelen en moest er meer gelapt worden. Op de “ kazerne” Jeugd Herberg aangekomen was het stukken beter. We stonden er verbaasd over dat het uit kon voor zo'n laag bedrag (dat compenseerde de pont weer een beetje) Terug via Groningen , waar na iedereen zijn eigen groep vormde om naar huis te gaan. Hierbij de videolink velomobielTreffen Borkum 2009

Dam tot dam fietsClassic (snot voor de ogen)

Ben wat een keren door de ij-Tunnel gereden met de auto. Dit wilde ik graag ook een keer met de Quest fietsen. Het was vroeg op, om 06:30 uur met de Quest in de auto, richting Amsterdam gereden. In Amsterdam-noord geparkeerd, Met de pont en via het Rokin naar de Dam gereden. De organisatie was perfect route goed aangegeven. Alleen het is wel wennen om met veel Bukkers een tourtocht te rijden. Ik ben achter de snelste groep aangereden en die veegde aardig wat andere bukkers op, die op hun laatste krachten meereden. moesten lossen en hun neus leeg bliezen vaak rakelings langs me heen. Ik hield later wat meer afstand en dat ging beter. Veel opmerkingen van hun gehad en moest erg opletten dat ze niet mijn Quest naar binnen reden. Is mij uit eindelijk niet helemaal gelukt en kwam niet krasvrij aan het einde. Zal allemaal wel goed komen maar een volgende tourtocht rijden met zoveel bukkers? … dat weet ik nog niet.
Hierbij de link naar de video damtotdam Classic 2009.

West-friese dijken omloop 2009 voor liggers

Op de blog sites van Wim, Pe & Kees zijn al stukjes geschreven over de West-friese dijken omloop van 2009. Zelf heb ik wat video’s aan elkaar geplakt voor de beeldvorming. Onderaan de link. De tocht zelf was eigenlijk net zo leuk als vorig jaar (al was de camper van Kees wel erg handig bij de stops toen)
Ik heb Pe en Jan geholpen met de kruisingen af te zetten en kon zo nog aardig intervallen onderweg. De stop bij Museum “de Baan”in Oostwoud van Jan Geel & Familie was perfect verzorgd. De West-friese krenten Mik, koffie en andere versnaperingen waren heerlijk. (Nogmaals bedankt hoor)
De dijk tussen Enkhuizen en Hoorn zat ook dit jaar weer vol verassingen met “hobbelig wegdek” terwijl Kees een week ervoor dit nog verkent had. (toch petje af hoor, voor deze organisatie)

Hierbij de LINK naar de video compositie

NK Tijdrit Texel 2009 , dood of de gladiolen.

5 september was de tijdrit op Texel. Sóchtends mijn oude banden verwisselt, Achterband Koyak (inmiddels 10500 km) en voor de Durano’s (5200 km.) Eigenlijk zien ze er nog redelijk uit maar het loopvlak is redelijk vlak afgesleten, wat dus meer rolweerstand geeft. Dus nu de nieuwe er maar op en morgen de oude weer terugzetten. Voor woon-werk verkeer zijn de oude banden nog goed genoeg. Dan spiegels eraf, voorlicht afplakken en wat stukken sinasappel mee voor onder de wedstrijd. Bram mijn zoon rijd met de bukkers mee en gaat met de auto naar de Tesselse Pont. Zelf ga ik fietsen (mentaliteit verschil tussen ligger en bukker : ) onderweg kom ik Yvonne tegen het is dan inmiddels 12:30 en 13:35 moet ze startte in Oudeschild. Vond dat een aardige uitdaging als je de boot van 12:35 neem.….Maar ze had daar geen moeite mee. In Oudeschild ook nog te ver gereden maar ze stond op tijd aan de start (m.b.v Marian van raceKees). De overige velomobielen en liggers kwamen nu druppelgewijs aan en parkeerde naast de tent. Ook supporters zoals Jan, Mathijs, Kees waren inmiddels gearriveerd en hoorde dat Yvonne bij het keerpunt alle mannelijke & vrouwelijke bukkers gepasseerd was en daar op dat moment de snelste tijd had gerealiseerd en lang stond ze bovenaan (petje af). Eindelijk (laatste uur)mochten de overige liggers ook starten. Ik had 184 en startte achter Wim en na mij kwam Ympte. Ik startte naast het podium (net als de meeste velomobielen) en Ympte bovenop (de “explosie” start). De start was goed en had al gauw de teller op 56 km. Per uur staan. Moest wel glimlachen toen halverwege het eerste stuk, Ympte mij al voor bij kwam (tegen de 70 km/h wat een klasbak). Wim daar in tegen bleef op dezelfde afstand voor mij rijden. Boven op de dijk werd de Quest aardig door de wind heen en weer geschud. ( hoorde later dat hier een aantal schuimkappen waren weggewaaid). Bij het draaipunt kwam ik niet uit met de bocht maar werd geholpen door de vlagger. (bedankt hoor). Inmiddels zag ik dat Wim inliep op een witte Quest maar zelf kwam ik niet dichterbij. We moesten nog een paar kilometer en ik liep plotseling in op Wim. De witte Quest reed net voor hem. Het was voor mij toen “de dood of de gladiolen”” en ben gaan versnellen en kwam “boven mijn adem” te fietsen. De verzuring sloeg snel toe maar liep erg snel in op de 2 questen voor mij. Op iets meer dan 100 mtr voor de finish had ik een BDE ; ) (bijna dood ervaring) en kon nog voor de eindstreep passeren. Het duurde wel even voor ik uit mijn “kanarie” kon stappen maar het was een leuk en goed georganiseerd evenement. ….. en Ympte petje af hoor.. met 62 km/h gemiddeld gereden.
Hierbij de link met de uitslagen
..
..
En hier het enige algeheel klassement met tussentijden

NK tijdrijden Texel 2009 velomobielen en Wieringer volkslied.

Zaterdag 5 September is het open Nederlands Kampioenschap tijdrijden 2009. Er wordt gereden in de categorieën bukkers, Heren 16 tot 40 jaar & 40 tot 50 jaar & 50 jaar en ouder, Dames 16 tot 35 jaar & 35 jaar en ouder. Tandems (inclusief visueel gehandicapten) en ….ligfietsen met- en zonder stroomlijn.
Deze week moest ik toch voor mijn werk naar Texel en heb maar direct het parcours verkend. Vanuit Oudeschild naar Cocksdorp, langs de dijk en weer terug. Totaal 28,5 km. Bij mijn opgave moest ik de gemiddelde snelheid opgeven en dacht dat een gemmidelde van 50 (mooi getal) toch wel haalbaar is. Helaas wordt dat nog een hele klus om continue die snelheid te handhaven. Over de dijk kwam een stevige “dwarrelwind” waar ik heen en terug geen voordeel uit kon halen. Het laatste stuk moest ik buiten de dijk rijden omdat de weg daar afgesloten was. Ik hoop dat de organisatie daar nog een veegwagen over heen haalt want het ligt nog vol met schapen stront. De start lijst ( http://www.wielercomitetexel.nl/nk-tijdrijden-startlijst.php ) heeft nu al 20 liggers waaronder 15 gestroomlijnd. Er doen een paar behoorlijke “lig_kanjers”mee. Helaas zal de 1e plaats en het volkslied hier door niet haalbaar zijn voor mij. Vandaar hier de link van ons volkslied die door onze Bunzingers wordt gezongen. Deze groep zal voor het laatst dit weekend te horen op de flora & visserij dagen in Den Oever. Waarschijnlijk? zal as. zondag daar ook Jan Geel van de partij zijn.

Snelheid gemeten.

Rijdend op de B-weg van de korte afsluitdijk tussen Ewijkssluis en Wieringen komen Auto’s regelmatig naast mij rijden om mijn snelheid te meten. Ik heb er geen last van want er zit nog een grasstrook tussen en ze hinderen zo alleen de andere auto bestuurders. Ik rij hier 2x per dag. Zo ook vandaag.
In mijn oog hoeken kwam een auto naast mij rijden en ik zag dat het een politie wagen was. Op dat moment reed ik iets boven de 50 op een weg waar 80 toegestaan was.
Toch bleef hij verdacht lang naast mij rijden. Toen ik de agent recht in de ogen keek gaf hij een zwaai dat alles goed was en stak ook zijn duim omhoog. Heb tussen mijn schuimkap en mijn hals geprobeerd een soort zwaai terug te geven. Toch wel aardig van deze dienders. (waarschijnlijk een wagen van politie Den Helder)

1 jaar Quest 254

Het is snel gegaan. Quest 254 is nu 1 jaar oud en heb er veel nieuwe ervaringen mee opgedaan. Het is nog steeds mijn beste fiets die ik de afgelopen "50" jaar heb gekocht en had dat veel eerder moeten doen. Een velomobiel(Quest) is niet goedkoop maar je krijgt er veel voor terug. Lange toertochten worden weer relaxed gereden. In wedstrijden met andere soorten fietsen, fiets je weer voor aan. En de kennissenkring aardig uitgebreid met velomobielrijders & liggers. Heb een kleine compilatie gemaakt die ook op LINK YOUTUBE is te zien.

Gras maaien geeft meer zicht.

De afgelopen weken is het gras bijzonder hard gegroeit. Soms lijkt het wel of er in het budget "gras maaien" flink gesnoeit wordt. Hier in de kop (gemeente Den Helder)van Noord-Holland zijn ze in ieder geval niet al te snel met maaien. Dit geeft voor een ligfietser en een velomobiel het gevoel of je door een muur van gras rijd en je rij aardig uit de wind. Echter het zicht is flink beperkt en kan soms toch onveilige situaties leiden. Wat weer problemen kan geven bij tegenliggers. Zeker bij harde wind, als het gras tegen je op waait. ook gaat het meer over het fietspad hangen waar door het fietspad optisch smaller lijkt. Van mij mogen de grasmaaiers wat meer langs komen!